FLUSH #2: Empezar por algo

Tijdens de eerste live-activatie van FLUSH nodigt Espacio Estamos Bien Kiss my knoblauch uit voor het eerste toiletconcert in W139. Verwacht snelle woorden over DIY-beats en synthdeuntjes met trompet krabbels; een alarm om ons uit ons paradigma te schudden en een slaapliedje om ons in een nieuw paradigma te sussen. Houd je ogen nat en je vuisten groot. Slakken, kakkerlakken, kliko’s, fritessaus en giftige oksels gebracht door Fishra en B.Ruiz in een stoofpot van gotische utopieën en stinkende kritiek.

FLUSH zal ook hun geweldige merch lanceren, gemaakt in samenwerking met Miguel Cruz en Artes Oscuras, en verkrijgbaar in de W139 shop. Ze zullen ook hun bijzondere vermout verkopen, gemaakt in samenwerking met Merceria Clara.

FLUSH bevindt zich in de toiletten van W139. Het werkt als een flexibele vorm van organiseren en maken die andere manieren van samenwerking mogelijk maakt. FLUSH streeft naar interlokale relaties, waarbij Amsterdam wordt gezien als een basis vanwaar we verschillende interacties kunnen faciliteren en waarbij verbindingen worden gelegd die ons in staat stellen om afstanden te verkleinen. Verbindingen die vol vreugde, vriendelijk en gedecentraliseerd zijn en verder kijken dan de Amsterdamse kunstscene.

FLUSH #1: Pega! is nog steeds te zien in de toiletten van W139, en de stickers zijn te koop!

19:00 — Toiletdeuren openen
20:30 — Begin concert Kiss my knoblauch
22:00 — Einde

Gathering Earthseed

“The destiny of Earthseed is to take root among the stars.”
— Octavia E. Butler, Parable of the Sower

Octavia E. Butlers baanbrekende feministische sciencefictionboek Parable of the Sower uit de Earthseed-trilogie (1993) begint op 20 juli 2024. In het licht van deze betekenisvolle datum initiëren kunstenaars Müge Yilmaz en Anna Hoetjes, in samenwerking met Marly Pierre-Louis en Fiep van Bodegom, Gathering Earthseed; een dagvullende bijeenkomst bij W139, voortkomend uit de nalatenschap van Butlers werk en haar literaire universum.

Gathering Earthseed markeert een symbolische gebeurtenis: het moment waarop Parable of the Sower overgaat van de toekomst naar het heden. Deze bijeenkomst benadert dit moment zowel als een rituele overgang als een praktisch moment om samen te komen – in gesprek en in solidariteit met elkaar – en om na te denken over nieuwe manieren van worldbuilding in onze eigen tijd.

Een interdisciplinaire groep van beeldend kunstenaars, schrijvers en culturele werkers, die geïnspireerd zijn door Butlers werk in hun eigen praktijk, zijn uitgenodigd om het programma vorm te geven. Door middel van workshops, gesprekken, lezingen, rituelen en een gezamenlijk diner zullen we manieren onderzoeken om nieuwe sociale realiteiten, alternatieve toekomsten en relaties met de natuur voor te stellen. 

Door middel van feministische, dekoloniale en speculatieve methodes voor worldbuilding, proberen we onze huidige sociaal-politieke structeren te bevragen en schrijven we onszelf in de toekomst(en) die we willen zien. Gezamenlijk zoeken we wegen uit vernietiging, en creëren we toekomstscenario’s die we liever willen zien. Deze bijeenkomst, die altijd teruggrijpt op The Parable of the Sower, richt zich op feministische, queer, zwarte diaspora en dekoloniale praktijken.

De bijeenkomst vormt het startpunt voor de tentoonstelling Taking Root Among the Stars, die vanaf november 2024 bij W139 te zien zal zijn. Deze tentoonstelling toont het werk van kunstenaars en schrijvers die feministische sciencefiction niet alleen als thema in hun werk gebruiken, maar ook als een manier om uitwisselingen van radicale speculatieve strategieën te bevorderen. 

Visuele identiteit door Sheona Turnbull.

Programma

13:00 Deuren geopend
13:30 Start programma (met introductie van Anna Hoetjes, Müge Yilmaz en Margarita Osipian)
14:30 Paneldiscussie, deelnemers worden binnenkort aangekondigd (gecureerd en gemodereerd door Fiep van Bodegom)
16:30 Workshops door James Parnell, Camille Sapara Barton en Chimira Natanna Obiefule (gecureerd door Marly Pierre-Louis)
19:00 Ritueel
19:30 Collectief diner en gesprekken
21:30 Einde programma

Panelgesprek: Taking Root in the Presence

Parable of the Sower van Octavia Butler begint op 20 juli 2024; een wereld waarin de samenleving volledig is ingestort, verwoest door een wereldwijde ecologische ramp. Butler schetst in haar roman een wereld die zowel beangstigend als herkenbaar is voor hedendaagse lezers. Lauren Olamina, de hoofdpersoon in Parable of the Sower, gebruikt haar kennis van de menselijke aard en het klimaat om te overleven. Ze brengt een gemeenschap samen rondom haar eigen religie, opgeschreven in “Earthseed: Book of the Living”. Lauren Olamina plant een zaadje, die ontkiemt tot een beweging die de mensheid zal helpen te overleven, en zelfs te gedijen door wortel te schieten tussen de sterren of “taking root among the stars.”

Tijdens dit collectieve gesprek, gefaciliteerd en gemodereerd door Fiep van Bodegom, nodigen we Sondi, Aafke Romeijn en Pirilti Onukar uit om samen Butler’s werk te bespreken door de lens van de praktijken van schrijvers, kunstenaars en vertalers. We zullen verkennen hoe Butler ons kan inspireren om de toekomst voor te stellen en gemeenschappen te bouwen in het hier en nu. Hoe vertaalt Butlers werk en “worldbuilding” zich naar andere disciplines, en hoe brengt het veranderingen teweeg in onze hedendaagse realiteiten?

Workshopprogramma: Seeds of Survival: Practices of Radical Imagination

Deze sessie, samengesteld door Marly Pierre-Louis, neemt Lauren Olamina’s ideeën van onderlinge afhankelijkheid en speculatie als uitgangspunt om na te denken over gemeenschappelijk voortbestaan. Marly zal de sessie inrichten in het licht van Butlers nalatenschap, waarbij radicale verbeelding centraal staat als methodologie voor Zwarte bevrijding: we moeten vandaag het morgen dat we willen zien beoefenen. Marly heeft James Parnell, Camille Sapara Barton, Fazle Shairmahomed en en Chimira Obiefule uitgenodigd om tijdens deze sessie parallelle workshops te faciliteren. Deze workshops houden zich evenzeer bezig met overlevingsstrategieën door na te denken over rouwverwerking, persoonlijke waarden en de herschikking van arbeid.

Workshop 1
Camille Sapara Barton
Deze workshop onderzoekt waarom het belangrijk is om te rouwen, juist in deze tijd. Hoe kunnen we onszelf en anderen ondersteunen tijdens het ervaren van moeilijke emoties en hoe kunnen we zorg geven op een manier die schade beperkt. De workshop begint met een somatische oefening, hierna zal er uitwisseling zijn en wordt er meer context geschetst, gevolgd door wat partneroefeningen. Er zal medicinale thee zijn – passiebloem en roos – die rustgevend kan werken en het zenuwstelsel kan ondersteunen.

Workshop 2
Values in Candle Light
James Parnell 
Onze waarden helpen ons onszelf te verbinden met vrienden, geliefden en community-leden. Maar hoe kunnen we achterhalen wat het belangrijkst voor ons is? In deze workshop gebruiken we het proces van het schrijven van een lofrede (eulogie) om onze persoonlijke waarden te ontdekken. We bekijken voorbeelden van loftuitingen, schrijven ze zelf en voeren ze voor elkaar op.

Workshop 3
Partnering with Change
Chimira Natanna Obiefule
Oya is de middelste naam van onze hoofdpersoon. In een pak orakelkaarten dat ik bezit, is Oya – de Yoruba Godin/Orisha van de Stormen – een kaart van verandering. De wind van verandering is in beweging. In elk leven moet wat regen vallen… Als we weten dat de regen altijd heeft geregend en dat altijd zal doen in onze levens, welke zelfwaarheden kunnen we dan identificeren en hoe kunnen we onszelf gronden met die wetenschap? Wat zijn veranderingen die voortdurend plaatsvinden in je leven? Welke vormen van tederheid kunnen we toepassen door de storm te omarmen? Tijdens deze schrijfworkshop gebruiken we onze persoonlijke geschiedenissen als een spiegel voor het heden – we zoeken naar manieren waarop we de toekomst kunnen aanpakken door de taal en het verhaal van het verleden te veranderen.

Workshop 4
Rituals for Decolonization
Fazle Shairmahomed 
In deze workshop word je uitgenodigd om een persoonlijk en gemeenschappelijk begrip van voorouders te ontwikkelen, geworteld in spirituele praktijken van meditatie, schrijven, lichaamsbeweging, dans, multisensoriële stimulatie, het maken van een altaar en groepsgesprekken. We zullen zowel de cyclische als de oneindige ruimte verkennen. De eerste is meer geworteld in het benaderen van voorouders, en de tweede als onderdeel van de Analemma bewegingspraktijk. Analemma is een astronomische figuur die we waarnemen vanaf de aarde als we de loop van de zon volgen gedurende een jaar, elke dag op hetzelfde tijdstip. In de bewegingspraktijk wordt deze figuur actief geobserveerd in het hart, de hara en hun onderlinge relatie. 

Het doel is om een opzettelijke dekoloniale veiligere ruimte te creëren. Hier kunnen we begrip ontwikkelen over hoe gemeenschappelijke genezing eruit kan zien in een samenleving die gedeeltelijk nog steeds gevormd wordt door koloniale mechanismen. De geschiedenis en realiteit van gedwongen migratie zijn nog steeds zichtbaar in systemen waarin mensen gemarginaliseerd, onderdrukt en uitgesloten worden.

Je wordt voorbereid met oefeningen die geïnspireerd zijn door Butoh, Body Weather, Gnawa en Zar. Deze oefeningen brengen ons naar lichamen die niet meer bestaan, de ziel in onszelf en naar het gepolitiseerde lichaam waarin we bestaan. We onderzoeken hoe onze lichamen zich tot elkaar verhouden en hoe het transcendente bestaat in de aanwezigheid van een groep. We zullen werken aan een bewustzijn om in deze staat te kunnen komen, waarin je je eigen pad kunt vinden naar beheersen of loslaten. 

In deze workshop staan Queer, Trans, Black/Brown, People of Color centraal, maar de workshop is toegankelijk voor iedereen die zich bewust is van de ervaringen van QTBPOC. Voorafgaande ervaring is niet vereist, maar het is in je eigen voordeel als je jezelf identificeert met de strijd voor dekolonisatie.

Voorafgaand aan de workshop wordt je gevraagd korte huiswerkopdrachten uit te voeren om teksten te verzamelen waarmee je mediteert over de relatie met je voorouders, en om items te verzamelen voor je persoonlijke altaar. Deze informatie ontvang je per mail na inschrijving.

Tickets

Tickets verkrijgbaar via de Eventbrite-pagina van Gathering Earthseed.

Alle tickets zijn uitverkocht. Bedankt voor je interesse!

Tickets*: 
€15 voor het dagprogramma inclusief diner 
€7,50 studententarief

* We bieden tevens community tickets aan voor bezoekers die niet de financiële middelen hebben de tentoonstellingen of context-programmering van W139 te bezoeken. Als je graag Gathering Earthseed wilt bezoeken, maar je hebt de financiële middelen niet, dan kan je ons contacteren via info@w139.nl.

* De tickets geven je toegang tot het gehele dagprogramma. Mocht je niet in staat zijn deel te nemen aan het hele programma, voel je dan vrij om enkel de onderdelen bij te wonen waarvoor je aanwezig kan zijn.

Over de deelnemers

Marly Pierre-Louis is schrijfster en community-cultivator in Amsterdam. Haar werk onderzoekt de belevingswerelden en overlevingsstrategieën van Zwarte vrouwen, en in haar sociale praktijk probeert ze ruimtes voor genezing en radicale mogelijkheden te creëren. In 2023 ontving Marly haar MFA van het Sandberg Instituut in Amsterdam. Ze is medeoprichter van Amsterdam Black Women collective – een gemeenschap van diasporische Zwarte vrouwen die hun dromen najagen door Europa – en mede-curator van de WILD; een serie pop-up boekwinkels en kunstervaringen geïnspireerd door de traditie van Black fugitivity. Ze is een eerste generatie Haïtiaans-Amerikaanse, een grote zus, een moeder en een stier.

Camille Sapara Barton is schrijver, kunstenaar en somatisch beoefenaar. Hun begeleidt rouwprocessen sinds 2017 en heeft hulpmiddelen en programma’s ontwikkeld om deze praktijk met anderen te delen en ontwikkelen. Camille is een Social Imagineer, toegewijd aan het creëren van netwerken voor zorg en leefbare toekomsten. Hun praktijk is geworteld in Black Feminism, ecologie en schadebeperking. Hun eerste boek Tending Grief: Embodied Rituals for Holding Our Sorrow and Growing Cultures of Care in Community verschijnt in april 2024 bij North Atlantic Books.

Vanuit Amsterdam ontwikkelde en leidde Camille Ecologies of Transformation (2021 – 2023), een masterprogramma dat het maken van sociaal geëngageerde kunst onderzocht, met een focus op het teweegbrengen van verandering in de wereld via het lichaam. Hun organiseert evenementen en geeft consultaties, waarin hun trauma-geïnformeerde methodes, ervaringsgericht leren en politieke wetenschappen combineert. Camille houdt van planten, sciencefiction, muziek en dansen.

James Parnell is een in Den Haag gevestigde curator, facilitator, danser en zine-maker die zich richt op community building, gemeenschappelijk leren en de conflicten die daarbij ontstaan. Hij werkt vaak in gemarginaliseerde artistieke gemeenschappen en culturen, zoals queer communities, Zwarte gemeenschappen en onafhankelijke uitgevers.

Fiep van Bodegom is schrijver, criticus en vertaler. Ze is redacteur van Extra Extra Magazine en doceert aan de afdeling Creative Writing van ArtEZ, Hogeschool voor de Kunsten. Ze publiceerde regelmatig over literatuur in onder andere De Gids, De Groene Amsterdammer, NRC en De Nederlandse Boekengids. Ze schreef het voorwoord voor de eerste Nederlandse vertaling van Octavia E. Butlers roman Kindred (Verbonden, 2022).

Sondi is een nieuwe mediakunstenaar uit Duitsland, geboren in Kameroen en gevestigd in Nederland. Haar werk is diep geworteld in haar eigen identiteit als een diasporisch persoon en dient als een kanaal om de ingewikkelde lagen van identiteit, toebehoren, eigendom en erfgoed te ontvlechten. In haar artistieke proces staat het concept worldbuilding centraal; het creëren van virtuele omgevingen waar herinnering, afkomst en verbeelding ontstaan. In deze virtuele droomlandschappen onderzoekt ze nieuwe manieren van zijn, waarbij ze de kracht van de verbeelding gebruikt als bevrijdingsinstrument.

Sondi’s werk beweegt zich voortdurend tussen virtuele en fysieke ruimtes, om het snijvlak tussen technologie en cultuur te onderzoeken. Door te onderzoeken hoe populaire media beelden en ideeën construeert en verspreidt, wil ze het dominante culturele narratief – dat onze perceptie van onszelf en anderen vormt – uitdagen. Haar werk reflecteert op de wisselwerking tussen het lichamelijke, spirituele en digitale wezen en beslaat een breed scala aan media, waaronder Game Design, audiovisuele performance, theater, muziek, film en educatie.

Pırıltı Onukar studeert momenteel af aan de masteropleiding Artistic Research aan de Universiteit van Amsterdam. Ze is de vertaler (van Engels naar Turks)van Octavia E. Butlers Xenogenesis-trilogie (Lilith’s Brood) en de Patternist-romans (Seed to Harvest), evenals van Nnedi Okorafors Akata Witch-serie. Naast vertaler is Pırıltı kunstenaar, theatermaker, olijfboer en filmregisseur.

Fazle Shairmahomed creëert dekoloniserende rituelen, performancekunst en dans. Hun werk is geworteld in voorouderlijk werk en intersectioneel activisme. Door het vormen van gemeenschappen creëert hun werk ruimtes waarin verschillende gemeenschappen worden uitgenodigd om gesprekken te voeren over kolonialisme, de manieren waarop kolonialisme onze geschiedenis heeft beïnvloed en de manieren waarop het vandaag nog bestaat. De multisensoriële benadering in hun werk daagt uit hoe we de wereld om ons heen waarnemen door middel van thema’s als dood, wedergeboorte, afkomst, erbij horen, koloniale geschiedenis en genezing. Sinds 2013 zijn hun ook een van de leden van CLOUD danslab, een door kunstenaars gerunde dansstudio die onderzoek en praktijk van dans, beweging en performance kunst in Den Haag ondersteunt. 

Damani Leidsman is een kunstenaar, docent en producent die zich voornamelijk bezighoudt met muziek, beweging en performance. Als cultureel werker is hun praktijk geïnspireerd door orale tradities uit Afrika en de diaspora, helend werk en Afro-futuristische praktijken. Hun brengt muziek uit onder de naam Mushroom Mosis en onderzoekt momenteel manieren waarop artistieke productie kan fungeren als een ruimte voor genezing en vreugde. Bovendien is hun veganistisch, voortdurend hoopvol en op zoek naar kunst om hun leefruimte mee te versieren.

Aafke Romeijn is schrijver, musicus en journalist. Ze studeerde compositie aan het Conservatorium in Den Haag en Nederlandse literatuur aan de Universiteit Utrecht. Aafke is de ongekroonde koningin van de Nederlandstalige electropop en bracht na haar debuut in 2012 meerdere EP’s uit. In 2018 verscheen haar debuutroman ‘Concept M.’ en een jaar later volgde het album ‘M.’, de soundtrack bij het boek. Haar meest recente album ‘Godzilla’ kwam uit in juni 2021, en haar tweede roman ‘7B’ verscheen in hetzelfde jaar. Haar beide romans zijn dystopische politieke thrillers die scherp commentaar geven op het Nederlandse politieke landschap uit de jaren negentig. Samen met een collectief van Nederlandse muzikanten richtte ze BAM! op, een beroepsvereniging voor en door auteurs-muzikanten die streven naar meer transparantie en een eerlijke verdeling van inkomsten. Romeijn is politiek actief voor de PvdA en stond bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2022 op de PvdA kieslijst in haar woonplaats Utrecht.

Palindrome

In een samenwerking met kunstenaar en onderzoeker Sher Doruff onderzocht Arefeh Riahi de onzekerheid van taal en haar potentie om zich te verzetten tegen archivistische manieren van communicatie. Wat betekenen ‘beperking’ en ‘consolidatie’ in relatie tot taal? Op welke manieren manifesteren grenzen zich binnen taal? In elke vorm van taal is een proces van insluiting en uitsluiting. Bestaat er zoiets als een hefboom uitsluitend om dit proces van ‘othering’ binnen de structuur zelf te weerstaan?

Het onderzoek manifesteert zich als een constellatie van samenhangende componenten – een site-specific performance die een residu-installatie achterlaat, vergezeld door een geluidscompositie en een videoproductie. Hoewel elk onderdeel kan worden opgevat als een op zichzelf staand werk, fungeren ze ook als annotaties en een herinnering aan het samenwerkingsproces. In dit opzicht bestaan de werken ook binnen een zelfreferentiële dialoog met elkaar.

De performance op 29 juli vond plaats op een glazen grens tussen binnen en buiten, gelegen aan de ingang van de W139. Het publiek werd zo uitgebreid tot het voorbijgaande publiek, dat het werk vanaf de straat door de ramen van W139 kon bekijken.

Palindrome

In een samenwerking met kunstenaar en onderzoeker Sher Doruff onderzocht Arefeh Riahi de onzekerheid van taal en haar potentie om zich te verzetten tegen archivistische manieren van communicatie. Wat betekenen ‘beperking’ en ‘consolidatie’ in relatie tot taal? Op welke manieren manifesteren grenzen zich binnen taal? In elke vorm van taal is een proces van insluiting en uitsluiting. Bestaat er zoiets als een hefboom uitsluitend om dit proces van ‘othering’ binnen de structuur zelf te weerstaan?

Het onderzoek manifesteert zich als een constellatie van samenhangende componenten – een site-specific performance die een residu-installatie achterlaat, vergezeld door een geluidscompositie en een videoproductie. Hoewel elk onderdeel kan worden opgevat als een op zichzelf staand werk, fungeren ze ook als annotaties en een herinnering aan het samenwerkingsproces. In dit opzicht bestaan de werken ook binnen een zelfreferentiële dialoog met elkaar.

De performance op 29 juli vond plaats op een glazen grens tussen binnen en buiten, gelegen aan de ingang van de W139. Het publiek werd zo uitgebreid tot het voorbijgaande publiek, dat het werk vanaf de straat door de ramen van W139 kon bekijken.

Still Life of a Laid Table with Lecithin and Voice

De performance van Brackish Collective vertaalt de haven van Amsterdam in een resonerend lichaam en betrekt het publiek door middel van auditieve, olfactorische en gastronomische interventies. Het stuk maakt gebruik van elementen uit een installatie met dezelfde titel – een door het collectief gecreëerde eettafel die de stijl van het ‘banketje’ weerspiegelt, een genre stillevenschilderijen dat ooit populair was bij Nederlandse middenklasse kooplieden.

Koop je tickets hier.

Foto door Pieter Kers.

(e)ncounter(ing) #3 – emotionally displaced & ATER TUMTI

Deze meeslepende avond begint met een performatieve lezing door Pedro Matias van een emotionele kaart die desoriënterende ‘verhalen’ weeft die speculeren over systemische onderdrukkende structuren, de natuur, het (meer dan) menselijk lichaam en regeneratie. De lezing wordt gevolgd door een geleide ervaring van Annika Kappner’s ATER TUMTI, met een live ruimtelijke geluidsperformance door Eric Maltz. Deze ervaring verkent alternatieve toekomstige technologieën en moedigt ons aan om onze onderlinge verbondenheid met het leven op deze planeet, de biosfeer en al haar medescheppers te erkennen.

Koop je ticket hier.

8,8 kilometer – A walk from W139 to Four Sisters

Four Sisters is een openbare tuin en een community project geïnitieerd door Marija Šujica, Müge Yilmaz, en The Beach i.s.m Iris Dik. Op een stuk grond van 45m x 45m, gehuurd van Gemeente Amsterdam in Nieuw West, groeit sinds het voorjaar een doolhof van verschillende eetbaare planten. Het project startte op 1 mei 2021, met het zaaien van de eerste zaden en jonge boompjes, en zal tot half oktober duren. Four Sisters neemt de eeuwenoude landbouwmethode Milpa als leermethode om het idee van ondersteuning te cultiveren en te oefenen met toebehoren in plaats van bezitten, om zo een gemeenschap van verrijkte saamhorigheid te creëren. Four Sisters brengt mensen samen om te leren voedsel te verbouwen op een wederzijds ondersteunende manier; te zorgen voor ons lichaam terwijl we zorgen voor het land; een punt te maken van biodiversiteit en zaadbronnen; en nieuwe lokale netwerken te genereren tussen kunstenaars, boeren, permaculturisten, en bewoners terwijl ze al doende leren.

In samenwerking met W139 hebben Müge Yilmaz en Farah Rahman een participatieve wandelperformance geïnitieerd van het pand van W139 (Warmoesstraat, Centrum) naar het pand van Four Sisters (Tom Schreursweg, Nieuw West). Deze langzame wandeling van het centrum naar de rand van de stad zal begeleid worden door een gids, gespecialiseerd in wilde planten en kruiden in stedelijke omgevingen, en we zullen onderweg kleine porties wilde planten foerageren. De route, ongeveer 8,8 km lang, zal door de parken en ‘groene ruimtes’ van Amsterdam gaan. De wandeling is bedoeld als een ruimte om collectief te leren en kennis te delen over de ruimtes waar we doorheen lopen en de planten die we onderweg tegenkomen. Eenmaal bij de Four Sisters zullen we meer leren over de tuin en Müge’s ervaringen, en zullen we kijken naar de zonsondergang en samen eten bij het vuur (met onze geoogste kruiden).

Foto’s door Jeroen de Smalen.

WHO’S GOING TO DIE IF I KILL MYSELF?

WHO’S GOING TO DIE IF I KILL MY SELF? is een video, performance en sculpturale installatie geïnspireerd door EMIRHAKIN’s ervaring in, en terugkijkend op, het Turkse leger. Met zijn eigen ervaring van de dienstplicht als uitgangspunt, in relatie tot zijn queer identiteit, maken deze installatie en performance de onderdrukkende structuren zichtbaar die hij moest ondergaan – ze tonen de sociale camouflage waaraan hij zich moest blootstellen. Het werk, dat binnen deze opstelling een nieuwe vorm aanneemt, zal worden gepresenteerd als een permanente installatie en wordt geactiveerd door een aantal terugkomende performances waarin EMIRHAKIN de institutionele en sociale grenzen die hem werden opgelegd, reciteert, opnieuw uitbeeldt en opnieuw tegenkomt. Deze performances, die tijdens de tentoonstellingsperiode zeven keer zullen plaatsvinden, zijn van essentieel belang voor het werk. Het geeft een gelaagde betekenis wanneer het wordt uitgevoerd door het lichaam van de kunstenaar. In deze nieuwe versie van de performance, die voortbouwt op het origineel, zal EMIRHAKIN zich bezighouden met de kruising tussen doodsrituelen in de islam en de mystieke uitdrukking van het islamitische geloof, het soefisme, en hoe dit het ‘sterven voor je sterft’ betekenis geeft.

Pas op! Schokkende inhoud tijdens de performance: Fysiek geweld/pornografie die kijkers als storend kunnen ervaren. De voorstelling is bedoeld voor een volwassen publiek. Voorzichtigheid van de kijker wordt aangeraden.

EMIRHAKIN is een kunstenaar die werkt met tekst, performance en videokunst. Hij onderzoekt de Zelf als een illusie die wordt bewapend door een constellatie van karakters gegeven door anderen om de vraag te beantwoorden: wie is EMIRHAKIN?

Unearth – Julidans 2023

Reis naar binnen in een vier uur durende trance-ervaring.

De Zweeds-Nederlandse Jefta van Dinther is weleens omschreven als ‘de ster van de donkere en mysterieuze technodans’. Zijn producties zijn hallucinerend en dynamisch, loeistrak vormgegeven en bieden een blik op de mens in een wereld gedomineerd door technologie. In Unearth focust de choreograaf op de noodzaak om desondanks te blijven voelen.

Van Dinther nodigt met Unearth het publiek uit voor een introspectieve reis. Alleen gebruikmakend van beweging én de stem, biedt het vier uur durende dans-event in kunstencentrum W139 in hartje Amsterdam één grote, voortstuwende trance-ervaring.

De dansers keren hun lichaam binnenstebuiten om diepgewortelde gevoelens over sociale verwantschap, leven en sterfelijkheid bloot te leggen. Ontdaan van theatrale elementen als belichting, muziek en scenografie biedt de voorstelling ruimte om de capaciteiten en onvermogens van de mens in z’n puurste vorm te laten opborrelen.

Terwijl ze persoonlijke interpretaties zingen van popsongs – als intense emotionele en fysieke ontlading – bewegen de dansers verzacht en vertraagd door het publiek. Soms blijven ze hangen of stoppen ze naast iemand, op zoek naar contact of troost.

De titel Unearth verwijst naar iets wat niet van deze aarde is. Hiermee benadrukt Van Dinther hét thema binnen zijn werk van de afgelopen jaren: de technologisering van de wereld waarin we leven. Die is bedoeld om te dienen, maar bestuurt inmiddels ons leven. “Jefta van Dinther slaagt er andermaal in de mens af te beelden als buitenaardse wezens en tijdelijke gasten op deze aarde,” schreef een recensent naar aanleiding van de première.

De voorstelling duurt vier uur, maar het is mogelijk om de zaal op elk moment te verlaten en te betreden, behalve tijdens de laatste – naar een apotheose opbouwende – dertig minuten.

The Names play: DH (Doug Hammond)

As part of Sadik Kwaish Alfraji’s exhibition A Language Under My Skin, W139 will host a performance by The Names. Shaped by the ideas of critical music, listening and sounding practices, and the position of the post-musical, The Names combines playing musical material with reflections on public space, society, and the world of ideas at large.

The Piece DH (Doug Hammond), composed by The Names initiator Koen Nutters, is an extended structure for modal improvisation based on the letters of the name of Doug Hammond: composer, drummer, musician, poet, and educator. The Names is a new Berlin/Amsterdam/Heerlen collective of creative musicians playing open, yet melodic, pieces in a Cage/Oliveros informed spectrum of improvised strategies and open-ended compositions.

The Names:

Harry Golden – tuba

Marielle Groven – violin

Aimée Theriot – cello

Koen Nutters – bass, composition

Gert-Jan Prins – percussion