That Those Beings Be Not Being
22 oktober – 28 november
Guy Briller, Salim Bayri, EMIRHAKIN, Karam Natour, PHILTH HAUS, Chris Kore, Sarah Naqvi, Veronika Babayan, Müge Yılmaz, Ludmila Rodrigues, Marly Pierre-Louis, Tracian Meikle and Tobi Balogun, Philipp Gufler, Hilda Moucharrafieh and Dina Mohamed, Fabulous Future, Foundland Collective, Hwang Kim
Onze huidige tijd is verzadigd met polarisatie en dichotoom denken – met ons, of tegen ons, liberaal of conservatief, goed of fout, alles of niets. Tweedelige denkwijzen doen zich vaak voor wanneer complexe ideeën en vraagstukken te veel worden teruggebracht tot tweevoudige antwoorden. Omdat we, in plaats van het omarmen van veelzijdigheid, gebonden zijn aan het denken over, en binnen, vaste categorieën die zich niet evolueren binnen de tijdsgeest of zich aanpassen aan onze voortdurend veranderende omgevingen.
Deze ontwikkeling van tweedelig denken heeft wereldwijd invloed gehad op samenlevingen en structuren, over sociale, politieke, economische en ecologische grenzen heen. De gevolgen van de tweedeling zijn ernstiger geworden met de versnelde geglobaliseerde mobiliteit van de afgelopen decennia, terwijl het sociale netwerk steeds meer gemengd en heterogeen is geworden. Maar hoe wordt onze omgeving werkelijk beïnvloed door de politiek en de ontwikkelingen van polarisatie? Wat zijn de strategieën die nodig zijn om mens en ecosysteem te laten samenleven in de gedeelde ruimte die we bewonen?
De tentoonstelling en het publieke programma brengen lokale en internationale kunstenaars met elkaar in dialoog die ons uitdaagt om verder te kijken dan het tweedelige denken, door te kijken naar bemiddeling binnen overlappende en kruisende ruimtes – ‘the inbetween’, het nog niet bestaande en het wordende. De kunstenaars werken met video, print, beeldhouwkunst, performance en interactieve omgevingen en gaan in op vragen rond tweestemmigheid en de sociaal-politieke complexiteit van hun omgeving door middel van humor, het vertellen van verhalen, discussie en het creëren van alter ego’s en fictieve ruimtes.
De titel ‘That Those Beings Be Not Being’ is ontleend aan een hoofdstuk uit Édouard Glissant’s Poetics of Relation, waarin hij stelt dat “we moeten schreeuwen om het recht op ondoorzichtigheid voor iedereen. Voor Glissant is ‘ondoorzichtigheid’ een onbekendheid – een anders-zijn dat niet kwantificeerbaar is, een pluriformiteit die categorieën van identificeerbaar verschil overstijgt en zich verzet tegen hyperzichtbaarheid en de drang naar het hebben van een totaalbeeld.
