w serves imperialism

15/12/2017 – 21/01/2018

Deelnemende kunstenaar(s) André Avelãs, James Beckett, Cornelius Cardew, Nicolas Collins, DNK-Ensemble, Gijs Gieskes, Experimental Jetset, Joseph Kudirka, Brian McKenna, Jonathan Mikkelsen, Koen Nutters, Mike Ottink, Tristan Perich, Gert-Jan Prins, Natalia Domínguez Rangel, Paulo Raposo, Jasna Veličković, Bas van Koolwijk

Opening: Vrijdag 15 december, 20:00

Met een “opening specifieke” audiovisuele installatie door Jonathan Mikkelsen, gevolgd door de volledige tentoonstelling de volgende dag.

w serves imperialism richt zich op audiovisueel werk dat in een tijdlijn is geplaatst, een fysiek album dat varieert aan de hand van een wisselende reeks. Het is een experiment, een curatorieel gebaar met als doel een democratische ruimte te scheppen die hernieuwde sensibiliteit voortbrengt – hopelijk breken we hier met de norm, door een verhoogde concentratie en inhoudelijke toenadering voor individuele werken te genereren. Het tentoonstellingsconcept is geïnspireerd op Het Museum van Een Schilderij in Rusland, dat sinds 1983 ook letterlijk maar één schilderij per keer toont. Want, om een kunstwerk volledig te kunnen ervaren, heeft men tijd en concentratie nodig.

De titel van de tentoonstelling is geredigeerd van Stockhausen Serves Imperialism, een boek geschreven door de componist Cornelius Cardew. Na een periode van heftig experimentalisme temidden van de hoogste regionen van de Europese moderne muziek in de jaren 50 en 60, realiseerde Cardew zich dat hij de vrijheid die hij had gevonden in zijn muziek wilde toepassen op precaire sociale situaties. Hij wilde dat zijn werk aansloot op de omstandigheden van echte mensen. Hierbij verklaarde hij zijn eerdere werk tot bourgeois om onder de invloed van Maoïstische / Marxistische doctrines een situatie te creëren die nog enkel ruimte bood voor arbeiders liederen. Ironisch genoeg vormden de politieke ondertoon van zijn eerdere werk de krachtigste voorbeelden van een utopisch en emanciperend betoog.

Cardew’s werk is verweven met de tentoonstelling en komt telkens terug in performance, drukwerk, geluid, partituur en tekst. Zijn ideeën dagen de status quo nog onverminderd uit en verhelderen hiermee een inherent politieke eigenschap van de kunst. Mede hierdoor, streeft de tentoonstelling ernaar om een kunstwerk in de kern als uiterst politiek te beschouwen, zelfs als het thema van een werk dat in eerste instantie niet doet vermoeden.

Onze alsmaar verder toenemende mediaconsumptie dreigt ons tot dienaren van een sinistere aandachtseconomie te reduceren, waarin multitasking en oppervlakkig scrollen de norm vormen. Ook de manier waarop we door een tentoonstelling bewegen lijkt hier steeds vaker op, met niet meer dan een magere 9 seconden aandacht per kunstwerk. Met w serves imperialism zoeken wij naar een antithese, een conceptuele benadering ten behoeve van bewuste en kwalitatieve kunst ervaringen die, van tijd en ruimte voorzien, tot diepgaande betrokkenheid kunnen leiden. Een scherm creëert een geluid. Een partituur schept de mogelijkheid tot actie – eenvoud … ruimte.

Binnen deze logica gaat een afwijzing schuil om hiërarchieën te creëren of een ‘groot verhaal’ aan de hand waarvan beoordeelt dient te worden. In plaats daarvan heeft elk werk dezelfde waarde en is even belangrijk als het geheel. Individueel werk kan gezien worden als inleidend, ingebed in een grotere structuur die relaties onderhoudt met de makers, componisten, performers en het publiek.

De entree van W139 wordt getransformeerd tot een drukkerij en plot werkplaats voor vinyl die een inhoudelijke reflectie vormt op de voorbijgaande aard van de presentatie volgorde die zich afspeelt in de hoofdruimte… De geluidsopnamen zijn te koop naast een kleine publicatie die fungeert als index en aanvulling op de verschillende werken uit de tentoonstelling.

Het publieke programma zal verder ingaan op de kerngedachte van de tentoonstelling met o.a. uitvoeringen van composities van Cornelius Cardew door het DNK-Ensemble en een pianola concert van zogenaamde impossible music met o.a. composities van Conlon Nancarrow en meer evenementen die later bevestigd worden.

Programma

• Vrijdag 22 december 2017, 20:00: IMPOSSIBLE MUSIC
  black MIDI | Pianola pieces, door onder andere James Tenney, Tom Johnson, Conlon Nancarrow en meer | Sorting Algorithms.
  Deze avond zal in het teken staan van muziek die menselijk “onmogelijk” is om te maken en het uitbuiten van de limiten van technologie. Er zal net zoveel focus liggen op composities die grafische aspecten meenemen, als op het geluid resultaat.
  Ook zal er real time optredens van black MIDI stukken – een muziekgenre die de composities van MIDI laat zien, met miljoenen noten en gecompliceerde visuals die de progressie van de krachten van de computer testen. De stukken zullen live gerenderd worden, waardoor de mogelijkheid bestaat dat het systeem zal bevriezen of crashen. Kan een computer muzikale content maken die de mogelijkheden van mensen overtreft?
  We zullen ook de mogelijkheden van de Pianola gaan ontdekken, ook wel bekend als een mechanische piano. Door verschillende stukken te gaan spelen op een daadwerkelijke Pianola in W139.
  Daarnaast zal de avond ook visualisaties en audiolisaties bevatten van Sorting Algorithms, wat algoritmes zijn die elementen van een lijst in een bepaalde volgorde zetten, cruciaal voor elke computer operatie. De inversie van dit proces in een visueel en audio context maakt een pure, wiskundige proto-compositie.
• Vrijdag 12 januari 2018, 20:00: CARDEW (A SCORE IS A SCREEN… …TOWARDS A BETTER WORLD).
  Treatise by DNK Ensemble (Seamus Cater / Koen Nutters / Martijn Tellinga / Reinier van Houdt)
  The great learning (Paragraph 7) by DNK Ensemble and 32 volunteers
  Een score is een scherm… … naar een betere wereld
  Open scores en grafische notities as een parallel van een minder hiërarchische en autoritaire maatschappij.
  Cardew was een Engelse componist die probeerde om zijn eigen experimentele werk te verwijderen vanwege zijn Marxistische achtergrond. Hij was overtuigd dat het de werkmannen niet zou bevorderen, of een betere manier om vorm te geven aan de maatschappij voor te stellen.
  Deze optredens streven naar het verlichten van het feit dat experimentele kunst zich wel degelijk kan verbinden met de wereld. Kunst kan helpen met het creëren van betere omstandigheden voor de werkklasse. De openheid van de structuur en het proces van het voordragen van een muziekstuk, spreidt een gevoel van gelijkheid en samenwerking. De beoefening van een samenwerkende compositie is een voorstel voor het maken van een betere toekomst samen.
  Treatise (DNK Ensemble)
  Het DNK Ensemble zal een grafische score van Cornelius Cardew voordragen die interpreters uitdaagt om hun eigen wereld van betekenis te creëren binnen de open tekens en vormen gebruikt door de componist.
  The Great Learning (DNK Ensemble en 32 deelnemers)
  Een werk van Cardew’s latere experimentele fase die gecomponeerd is om door The Scratch Orchestra gespeeld te worden. Dit stuk is gebaseerd op een tekst van Confucius en nodigt zoveel mogelijk (amateur)zangers uit om deel te nemen. Het daagt elk van hen uit om hun eigen weg door de ruimte en door de simpel uitziende tekst-score te vinden. Zie https://vimeo.com/58869858
  Deze projecten zijn allemaal samenwerkende en experimentele werken. Ze zijn gemaakt vanuit een open omgeving gebruikmakend van niet-specifieke instructies van een de componist, vrij voor interpretatie van de performer.
• Woensdag 17 December 2018, 20:00: TRANS/FORMATION AND TRANS/CENDENCE IN AUDIO-VISUAL FEEDBACK.
  Jasna Veličković – Velicon
  Gert-Jan Prins and Bas van Koolwijk – Synchronator HD
  Bas van koolwijk – FDBCK/AV
  Feedback en improvisatie Het concept van ‘feedback’ is integraal aan elektronisch engineering, maar ook aan cybernetica, moderne politiek, marketing etc. Tradities van elektro-akoestische muziek die gebruik maken van feedback systemen brengen hele nieuwe levels van ksn en complexiteit naar de voorhand en maken improvisatie een operationele vereiste.
  Audiovisueel transcendentie Als een extensie van feedback-muziek, audiovisuele feedback is een artistiek medium die is gebaseerd random die simultane transformatie van geluid naar beeld naar geluid. De zelfbehoudende feedback systeem ervarend, zichzelf beschrijvend door beeld en geluid heeft iets mysterieus en betoverend. Deze transcendente ervaring laat de spirituele component van het gebruik van muziek en technologie door de geschiedenis en tradities zien.
  Gert-Jan Prins en Bas van Koolwijk zullen de HD versie van de Synchronator lanceren, een doos die geluidssignalen omzet in video. Breng oordopjes, als het niet hard genoeg is om je huid te laten vibreren dan is het niet goed gepresenteerd.
  Jasna Velickovic – Velicon
  Jasna zal een solo voordragen voor een video-feedback uitgebreide versie van haar Velicon instrument.
• Zondag 21 januari 2018, 20:00: FINISSAGE: w serves imperialism.
  Cardew Lezing / Optreden over Cornelius Cardew door Koen Nutters en Joseph Kudirka
  AVELAS 32, Ruimtelijk werk door de hele W139 voor 32 spelers op Avelas-gemaakte ruis-machines.
  w invites imperialism, all works on! Een zwanenlied van de tentoonstelling / Opname van 12” plaat.
  Cardew is een performatieve lezing over het leven en werk van de Marxistische componist Cornelius Cardew. Kudrika en Nutters zullen vrienden en collega’s interviewen over de late componist. Het doel is om te onderzoeken in welke wegen experimentele kunst en muziek tegenwoordig om een alternatieve gemeenschap draaien die niet per se onderdanig is aan de bourgeoisie.
  Dit optredens formaat is precies door de open geest gemaakt die dit project verlangt bij de rest van de maatschappij. Een samenwerkende open vorm die mensen niet vertelt hoe ze moeten denken maar juist mogelijkheden maakt voor nieuwe inzichten.
  Avelas 32 (Avelas / Nutters with 32 deelnemers)
  Het stuk Avelas 32 is onderdeel van een serie van samenwerkingen tussen Koen Nutters en André Avelãs waarbij Nutters tijdelijke en ruimtelijke condities voor verschillende nummers schrijft voor de geluidsmachines gemaakt door André Avelãs.
  Dit samen gemaakte stuk nodigt de deelnemers niet alleen in het proces van het maken van instrumenten uit maar ook in het proces van keuzes maken hoe het stuk gaat klinken en hoe het geluid gestructureerd wordt in het optreden. 32 mensen zullen keuzes maken gebaseerd op hun perceptie van wat ten alle tijden nodig is tijdens het optreden.
  Eerdere optredens van dit stuk waren een kwartet, een octaaf en een versie met 16 spelers. Dat laat ons het maken van, componeren en het optreden van de volgende versie met 32 spelers, elk met hun eigen geluidsmachine. Om dit aantal geluidsmachines te maken, organiseren wij een workshop bij W139 waar Avelãs gaat samenwerken met de deelnemers van de show en andere geïnteresseerde deelnemers om de nodige 16 overige geluidsmachines te maken. Het ensemble van 32 performers zal bestaan uit naaste kunstenaars en deelnemers uit het publiek.
  w nodigt imperialisme uit, alle werken aan!
  Als een laatste gebaar, tegen de regels en richtlijnen van de tentoonstelling in, zullen alle werken voor 10 minuten tegelijkertijd aangezet worden. Een 12” vinyl plaat zal van dit “zwanenlied” gemaakt worden.

Foto’s door Chun-Han Chiang