A Choir of Tongues II

met Sara Santana López & Maria Paris

Door middel van gesprekken over persoonlijke ervaringen en met behulp van artistieke middelen, zullen we onze eigen vertaalhulpmiddelen ontwikkelen en delen.

Over dit evenement

Tijdens Choir of Tongues II komen we samen om te onderzoeken wat als moedertaal wordt beschouwd en hoe we die kunnen vertalen, dit zal plaatsvinden onder leiding van Sara Santana López en Maria Paris. De teksten die in de moedertaal van de deelnemers worden meegenomen zullen het middelpunt van de discussie vormen. Door manieren te vinden om deze teksten te delen zullen we vertaalhulpmiddelen bedenken en bespreken. In welke taal kan ik mij uitdrukken? Wat betekent het om iets te begrijpen? Wat is een gedeelde taal? Deze, samen met andere vragen, zullen de rode draad zijn tijdens ons vertaalexperiment.

Als je wil deelnemen, vragen we je om een kleine tekst in je moedertaal mee te nemen. Deze tekst kan een fragment uit een dierbaar boek zijn, iets wat je zelf hebt geschreven, een verhaal wat iemand met je heeft gedeeld of eventueel een liedje uit je kindertijd. Een tekst ter lengte van een alinea of een kort gedicht is voldoende.

Door gesprekken over persoonlijke ervaringen en met behulp van artistieke middelen zullen we onze eigen vertaalhulpmiddelen ontwikkelen en delen. In tweetallen zullen we deze vertaalhulpmiddelen gebruiken om te experimenteren en om onze meegebrachte teksten met elkaar te delen. We zullen proberen om verder dan taal te luisteren (to listen Beyond Language) en om iets anders dan woorden te lezen. Op deze manier zullen de vertalingen ons leiden naar nieuwe vormen van begrip/begrijpen.

Sara Santana López zoekt in haar werk naar manieren om deel te nemen aan politieke- en machtsrelaties die zijn geworteld in culturele praktijken om strategieën te vinden die haar betrekken als auteur, maar tegelijkertijd als bemiddelaar en deel van het publiek. Haar proces wordt bepaald door gesprekken en ontmoetingen, waarbij ze een ruimte van onderhandeling creëert die schommelt tussen het intieme en het collectieve.


Het werk van Maria Paris vertaalt stilte in verschillende media en onthuld de rekbaarheid en de doorlaatbaarheid van taal. Haar werk neemt vaak de vorm aan van installaties en wekt vragen op over hoe poëzie een radicaal politiek hulpmiddel kan zijn. Ideeën omtrent afwezigheid en verwijdering zijn in verschillende vormen met elkaar verweven en weerspiegelen op de emotionele en politieke aard van locatie en taal. Momenteel richt Paris zich op verplaatsing en vertaling als materiële ruimtes voor identiteit en poëzie.

De tickets vind je hier.